Aan de hand van interviews met orgelbespelers,
orgelbouwers/-reparateurs, conservatoriumstudenten en een
muziekhistoricus brengt hij de geschiedenis in beeld van dit
wonderlijke instrument vanaf zijn introductie in Nederland
in 1940 tot nu toe.
Labijt heeft er bewust voor
gekozen het ruwe materiaal te tonen. Keuzes maken laat hij
aan de toeschouwer over. Dit betekent 8 uur video verdeeld
over 2 avonden.
Het Hammondorgel, ook wel
toonwielorgel genoemd, werd
door Tuschinski als bioscooporgel in Nederland
geïntroduceerd. Gretig werd dit overgenomen door andere
bioscopen en zelfs de radio-omroepen gebruikten het orgel
als een uitgelezen mogelijkheid om publiek aan zich te
binden. Door zijn specifiek ronkende geluid en zijn
onmiskenbaar grootse uitstraling werd het een machtig wapen
in de strijd om de luisteraar.